భయం

కొన్ని పొరల చీకటి వెనకాల తడిమే చేయి
కుబుసం విడుస్తున్న క్షణాల నాలికల చీలికలు, వెన్ను ఆ చివర నుండీ ఈ చివర దాకా పాకే చల్లని జలదరింపు స్పర్శ

కొద్ది కొద్దిగా
ముణగదీసుకొంటూ
మాట్లాడి కొన్ని సార్లు, మాట్లాడక కొన్ని సార్లు
కవిత్వించి, డబ్బులు పోగేసుకొనే పథకాల గురించి ఆలోచించి
భవిష్యత్తు మీద ఏవేవో  రచించి

నాకే కొద్దీ, తరిగిపోతుందన్న దిగులు కొద్దీ
 అరచేతిలో బెల్లం ముక్క
సమకూర్చే తీపి భయం

ఒంటరివి నాయనా
నువ్వు ఒంటరివి, నీ రచనలో నీ చుట్టూ నీవు అల్లుకొనే గూటిలో
నీవు తప్ప నీ పాటలు తప్ప
అన్నీ ఉన్నట్టే ఉండి
నీ చుట్టూ ఆవరించిన మాయామోహమై

భయం కొద్దీ బతుకుతూ
భయం కొద్దీ శ్వాసిస్తూ
ఒద్దికగా, దేన్ని అతిక్రమించక
చుట్టూ బిగించుకున్న గోడల కౌగిలి వెచ్చదనంలో
సౌకర్యంగా సాహసిస్తూ_

రా, రహస్యపు క్షణాల ఏకాంతంలోనైనా
అన్నీ విప్పుకొని కాసేపు ఊపిరి తీసుకొని
మళ్ళీ ఈ శ్లేష్మంలో మునకలేసి తరిద్దువు గానీ

కొంచెం కొత్తగా

రా ఒక్క సారి బయటకు

ముసుగుపెట్టి చద్ది వారిన కలలతో ఇంకా ఎంత సేపని పడుకుంటావు

ముగ్గులు పెట్టి రంగులుగా అలంకరించిన ఆకాశం మీద పిట్టలెలా ఎగురుతున్నాయో
ఒక్క సారి చూద్దువుగానీ

రా ఒక్కసారి బయటకు

నీ పుస్తకాలలో, కరుడు కట్టుకపోయిన కవిత్వంలో
ఇంకా ఎంతసేపని తల కూరుక పోతావు

కొత్తగ ఈ లోకం దిగివచ్చిన పసిమొగ్గ కాళ్ళూ చేతులూ ఆడించి మరీ ఆశువుగా చెబుతోంది కొత్త తరహా కవిత్వం
ఒక్కసారి విందువుగానీ

రా ఒక్క సారి బయటకు

సుదీర్ఘ నీ నిర్నిద్రాయుత పోరాటాలలో, పుంఖాను పుంఖాలుగా ముసిరే వాదవివాదాలలో
క్షణం తీరిక లేక అలసి ఒకింత గ్లానితో ఒంటరిగా ఎందుకు జుమ్మురుమంటావు

నిన్ను పలకరింప వచ్చిన ఓ కొత్త చిరునవ్వు నీకోసం ఏం మూట కట్టుక తెచ్చిందో
ఒక్క సారి చూసి తరిద్దువుగానీ

రా ఒక్క సారి బయటకు

చివికి పేలికలయిపోయిన నీ దుఃఖాలతో, వేసట బరువుతో ఈడ్చుకపోయే నీ మనోదేహదౌర్భాగ్యంతో
కొద్దికొద్దిగా కవిత్వపు చేదుని మృత్యువుతో కలిపి ఎందుకు తాగుతావు

నీ కోసం పడిగాపులు కాచి నిన్ను ప్రేమించీ ద్వేషించే వేయి కళ్ళు
నీ కోసమే తలపోసి తలపోసి మరీ ఎలా వెతుకుతున్నవో  ఒక్క సారి చూసి నవ్వుకుందువు గానీ

రా ఒక్క సారి బయటకు