27, నవంబర్ 2014, గురువారం

కడుపులో నులిపురుగులు

పెచ్చులు పెచ్చులు రాలి ముఖం నున్నటి గుండ్రాయి అరచేతిలో గీతలరిగి పెద్దమ్మ నిశానీకీ పనికిరాక వింటూ ఉన్నప్పుడు అలవాటుగా గడ్డానించుకొనే అరచేయి ఇక ఎక్కడ ఉంచుకోనూ?


వొంగి వొంగి దాగి చూసి అదిగో అదిగోర్రా పాము అబ్బా ఎంత పెద్దదో జబ్బు ముదిరిన క్యాన్సరాసుపత్రి నాయన పొంగుకొచ్చిన వొంటిమీద గడ్డలు అనుకున్నట్టుగానే తననుకున్నట్టుగానే చావన్నా దెంకపోదని జబ్బు మెదడుకూ పాకి నిజంగానే బతుకును చావునాకొడకాని నా నెత్తిన బోర్లించి పోయినవా నాయనా

నీడ మీద కూర్చోలేను మధ్యాహ్నపేళ సూరీళ్ళయి నడినెత్తిన మండాలేనూ ఉండు పుట్టి గిట్టి రెప్పమాటు వెతల బతుకు ఆదమరచి ఉండు ఎక్కడైనా ఒక తత్వం దొరుకుతుందేమో వెతుకుతా ఒక్క పాటైనా పాత గుడ్డల చుట్టిన పొత్తిళ్ళగ పాడతా బాలింతరాలి వాసనలో మూడుసార్లు ముక్కు పట్టుక మునుగుత


(కడుపులో నులిపురుగులు సన్నని గుడ్లను పగలగొట్టుకొనే మొనలాంటి సూదుల జాములలో

                                        ముడ్డిలో జిబజిబా దురద పెడుతున్న వేళ రాసుకున్న కవిత)

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి