వెన్నెల చెక్కిలి మీద
రెల్లు పూల అలికిడితో సాహసి ఒకడూ ఇలా రాస్తుంటాడు
వెన్నెల ఒక అఙ్ఞాతపరిమళం
బయటే కాదు లోలోపల
ఎక్కడో తెలియకుండానే అది విచ్చుకుంటుంది
వీచే గాలి
ఊగే రెల్లు
బండ రాళ్ళ మధ్య ముడుచుక పడుకున్న వాగు
లోపల కూడ ఉంటాయి
కాలం వేలు పట్టుక నడిపించే మనిషి
మట్టిచాళ్ళలో మొలకెత్తుతాడు
(కొంచె ప్రేమ కొన్ని ఙ్ఞాపకాలు-2004)
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి