చేసిన పాపం

ఉంటామా
పొరలు తొలుచుకొని
దినాల కాంతీ లేని చీకటి పోనీ
యుగాల నగ్నతలపోతగా

ఎవరికీ పట్టని
మూలల శుద్ధ వచనాలకావల

ఉంటామా
మనలో మనం ఉమ్మనీటిలో
స్మృతుల పురామడతలలో తెలియని మూర్చనలలో
ముడుచుక పడుకొని

అకవిత్వపు
అంచుల రాలిన పూవుల శైధిల్యపు ముద్రా ధ్వానం లోపల

ఉంటామా
ఒకటంటూ కాలేక ఒదగలేక తొడుగుల తగిలించుకోక
వేలెత్తి చూపినప్రతిసారీ శాపగ్రస్తులుగా వొదిగి వొకింత తప్పుక తిరుగుతూ

ఖండితాల
నడుమ ఖండితమై మన చుట్టూ మనం అకవులమై
ప్రదక్షణం చేస్తూ మోస్తూ ఈ రక్త కంకాళ జరా మరణ దేహంలో ఈదులాడుతూ