రాయాల్సినదింకా మిగిలే ఉండడం చేతకానితనమే కావచ్చు
అయితే అది ఒక్కటే కొన్నిరోజులకు
ఒక ఊరటగా, ఇన్నాళ్ళ నీ ఉనికికి
కొద్దికొద్దిగా రోజుకింతని దాచుకున్న సంచయమనీ
నువ్వు గుర్తించే రోజులు బహుశా ముందే ఉండి ఉండవచ్చు
కొన్నాళ్ళకు నీవు ప్రదర్శించిన రంగులన్నిటి పైనా విసుగు చెంది
తరుచూ ఒక బోలు స్వరమై తేలిపోయే నీ గొంతుకపైనే నువ్వు శుష్కంగా పిడికిళ్ళు విసిరుతూ
వొంటిపై ఒక్క గాయపు గురుతూ లేక
ఒక్కడివై హృదార్తంగా విలపించే క్షణాలూ ఆసన్నమవవచ్చు
ఇంకా నువ్వు అనేకానేకాలుగా చెదరి పోయి
పూట కొక్క వేషమై మాటకొక్క గొంతుకై
చివరకు ఎక్కడ నువ్వో తెలియక
వెతికి వెతికి అలసి ఏ దుఃఖిత ఏకాంత గానంలోనో
నిన్ను నీవు స్వవచో వ్యాఘాత పరుచుకుని, తీరని కసితో
కన్నీళ్ళను తాగుతూ కనీసం ఆ రాతిరిలోనైనా-
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి