26, నవంబర్ 2011, శనివారం

సంబోధన


కొన్నిసార్లు చెప్పేందుకేమీ ఉండదు

మండే దివిటీలా  దేహన్ని మార్చి
వెతకడం తప్ప

ఏదీ వ్యక్తం చేయలేని సమయంలా అది లోలోపల భగ్గున మండుతుంటుంది

కత్తిమొన  కుత్తుకలో పదునుగా దించినపుడు
చిందే నెత్తుటి ధారలా ప్రాణం కోసుక పోయే ఆరాటమై ఉంటుంది

చాలా మరణాలు ముందే తెలిసిపోతాయి
జవజవలాడే నిలువెత్తు జీవితం గప్పున ఆరిపోవడం నీవు ఊహించగలవు

ఒక్కొక్కటీ కదలబారి మసక మసకగా వెనుకకు జారిపోతూ
గతంలో కరిగి పోవడం
కాలానికి ఒక బీభత్స మాపని

కొన్ని సార్లు ఏమీ చెప్పలేకపోవడం
చెప్పిన దానికన్నా అర్థవంతంగా ఉంటుంది





కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి