10, ఫిబ్రవరి 2013, ఆదివారం

ఊరికే




చెప్పడానికి ఆట్టే ఏమీ లేవు

పొద్దునే లేచి కాసేపు ధ్యానం చేసుకొని కూచుని ఉన్నాను
 నిన్నటి నుండి కడుపులో ఒకటే భారం. ఎంతముక్కినా వచ్చి చావదు.  సుఖ విరేచనానికి మరేదన్నా దారి?
టివిలో ఎవరో ఎవరెవరో సవాళ్ళు విసరుకొని మరీ గెంతుతూ మాటలతో బరుకుతూ మరి కాసేపు దేశభక్తిగా తల బాదుకుంటూ అంతా సుఖ విరోచనానికి ముఖం వాచిన లోకంలా ఉంది.

 సందర్భం ఒకటి కావాలి కదా

నాకు మాత్రం ఏం తెలుసు. రోజూ బడికి పోయి  పిల్లల్ని చావ బాది పుస్తకాల్లో మాటల్ని చిలుకల్లా వల్లింపజేసి కనిస్టీబు బతుకు

దేశమును ప్రేమించి బ్యాలెట్ బాక్స్ ను ప్రేమించి నెల నెలా జీతాన్ని ప్రేమించి ప్రేమించ దగ్గ విషయాల జాబితానొకదాన్ని గుర్తింపు పత్రంగా జేబులో పెట్టుకొని  ముందు జాగ్రత్తతో తిరుగుతున్నాను

పవిత్రమైన దేశంలో పవిత్రమైనవెన్నో పుంఖానుపుంఖంగా కొలువు తీరి కిక్కిరిసి
ఊపిరాడని కాలంలో

చెప్పదగ్గ విషయాలు ఆట్టే ఏమీ లేవు

కొన్ని రోజులు నిప్పులతో  చేయబడతాయి
ఉరి తీసిన రహస్యాలతో రాత్రి కొలిమిలా మండి నిర్నిద్రితమవుతుంది

అంతే
చెప్పడానికి ఆట్టే విషయాలు ఏమీ లేవు









కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి