23, ఫిబ్రవరి 2013, శనివారం

నగరానికి ప్రయాణం




నగరానికి అతను బయలు దేరి వెళుతున్నప్పుడు తన భార్య, తల్లి అనేకమార్లు పదే పదే ఒక ప్రాధేయ పూర్వకమైన స్వరంతో  వెళ్ళకతప్పదా అని బతిమాలుతున్నప్పుడు  నిశ్చయంగా తను "అవును" అని అంటాడు

దారిలో  జరిగి పోయిన సంఘటనలను ఒక్కొక్కదానిని  పేగులను బయటకు తీసినట్టుగా  ఒకింత నిట్టూర్పుతో  నిదుర పోని  ఆ రాత్రిలో నిశ్చిత స్థితితోనే  అయినా ఎక్కడో గుబులు గొలిపే గగుర్పాటు స్పర్శతో తనకు మాత్రమే తెలిసే ఒక నొప్పితో అతడు పదే పదే పరికిస్తాడు

అతనిది వరమో శాపమో  ఎవరమూ ఒక్క మాటతో చెప్పలేము

కలను మెలకువనూ దాటి ఒక దానిలోంచి మరొక దానిలోనికి జారి  చాలా సార్లు తనతో తానే చావు వాసనను భవిష్య వాణిగా చెప్పుకొనేవాడు

 అతను ఆ వ్యక్తులను లేదా సంఘటనలను తన స్మృతి జాలకంలో చిక్కులు పడిన ఒక్కో పొరనూ తరచిచూసి
కల వాస్తవికతల నడుమ చెరిగి పోతున్న సరిహద్దులలో నిలబడి దారితప్పి తడబడుతూ తను ఎక్కడ ఉన్నదీ ఆట్టే పోల్చుకోలేకపోయేవాడు

ఒక సారి ఇది కల అనేవాడు
ఇంకొక సారి ఎక్కడో అదాటు పడిన సంఘటనగా తలఫోసి  ఙ్ఞాపకాల పుటలలో వెర్రిగా వెతికే వాడు

ఒకోసారి నిలబడిన చోటును తట్టి లేపుతూ ఇదిగో ఇక్కడే రెండు హత్యలు
ఒకదానొకొకటి  వ్యతిరేకంగా ప్రతీకారంగా జరిగాయి నీకు తెలుసా అనేవాడు
ముఖాలలో మాటలలో కదులుతున్న దేహాలలో సంసారాలలో చదువులలో పిల్లలలో వర్ధిలుతున్న కుటుంబాలలో పిగులుతున్న చావును ఇదిగో ఇదే ఇదే అని మొరపెట్టుకునే వాడు

తనను  వెర్రివానిగానో దారుల వెంట వ్యామోహంతో తిరుగుతున్న దిమ్మరిగానో పిలిచినప్పుడు, తను వాళ్ళకు మీరు రాజ్యమనే మాటను తెలుసుకోలేక పోతే మరేమీ తెలుసుకోలేరు అని చెప్పాలనుకునే వాడు

చాలా రోజుల తర్వాత అతను నగరానికి బయలుదేరి ఒకకలలోకో వాస్తంలోకో తెలియక  జారి పడి పోతూ కిక్కిరిసిన కదిలే  రైలులో ఎక్కడకు పోతున్నామో తెలియని జనం  కాళ్ళ మధ్యన కక్కాసు సందులలో ఎక్కడన్నా పేపరు పరుచుకొని పడుకోవడానికి లేదా కనీసం కూర్చోడానికి చోటు వెతుకుతూ -




కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి